Een wereldberoemde steen
Toen Ernest Giles in 1872 vanaf zeer grote afstand een eenzame rots in het rode, hete hart van Australië ontdekte, leek hij hem geen omweg waard en reisde verder oostwaarts. Giles kon niet vermoeden dat honderdvijfentwintig jaar later honderdduizenden mensen allerlei omwegen zouden maken om deze grootste steen ter wereld te kunnen bewonderen.
Enorme afmetingen
De Ayers Rock of Uluru mag bij een bezoek aan Australië niet op het programma ontbreken, al is het alleen maar om bij thuiskomst te kunnen zeggen de wereldberoemde steen te hebben gezien. Dat geldt dan overigens maar voor een derde deel, want tweederde ligt onder het rode aardoppervlak verscholen. De meeste bezoekers staan versteld van de enorme afmetingen van deze monoliet, die bovengronds 348 meter hoog en drie kilometer breed is en een omtrek heeft van bijna negen kilometer. Een wandeling rond Ayers Rock over een rode woestijnvlakte met mulgabomen, spinifexgras en woestijneiken neemt ongeveer vier tot vijf uur in beslag. Er moet af en toe worden omgelopen omdat sommige stukken rots vanwege hun heilige betekenis alleen voor Aborigines toegankelijk zijn. Sta regelmatig stil bij de talrijke richels, geulen, holten en grotten, ontstaan door de eeuwenlange inwerking van wind en regen op het zachte zandsteen. Op de noordflank is daardoor een wel heel bijzondere vorm zichtbaar, die heel toepasselijk 'de hersenen' wordt genoemd. Het is ontstaan doordat regenwater in het zachte gesteente zandkorrels heeft losgeweekt, waardoor delen zandsteen uit elkaar gevallen zijn. Maar de erosie krijgt Ayers Rock niet klein. De imposante rots verliest net als een slang steeds zijn huid, maar niet zijn vorm.
Terug